Szopek czar...

Uwielbiam te małe i duże. Jest w naszych stronach sporo takich szopek, a na giełdzie staroci można je dostać za przysłowiowe grosze. I jest ich zatrzęsienie. Są też grające. Mój teść ma taką. Pięknie gra kolędy. Obie moje szopki nabyłam za naprawdę śmieszne pieniądze. Dokupuję tylko te śliczne, małe świeczuszki. Mam czerwone i białe.

Co roku wyciągamy szopki z kartonów. Odwijamy z papierów i nadziwić się nie możemy, bo zapominamy przez okrągły rok, jak one wyglądają. Moment zapalania świeczuszek jest magiczny. Już po zapaleniu się trzeciej świeczki, cała szopka rusza. Jest to widok niesamowity. Skrzydła zaczynają obracać się coraz szybciej, a wszystkie elementy szopki zaczynają żyć. Każde piętro kręci się i wszystko tańczy. Sceny z narodzenia Jezusa są takie piękne. Są Aniołowie, którzy zwiastują narodzenie Jezusa, są pastuszkowie z owieczkami, Trzej Królowie niosący dary, wielbłądy, dzieciątko w żłóbku, Maryja z Józefem.

Nie każdemu podobają się pewnie takie szopki, ale cała moja rodzina uważa, ze są piękne. Na dodatek stwarzają piękną scenerię w domu. A mina księdza chodzącego z kolędą nie do opisania. Małe dzieci natomiast tak długo patrzą na świecące i tańczące szopki, że świece się wypalają. Czasami kończy się to zsikaniem pampersa do kolan;-)

Szkoda, że święta tak krótko trwają... Jest też dobra strona tego wszystkiego. Jak schowam za miesiąc szopki, to za rok znów wyciągnę je z kartonów z wielkimi oczkami i uśmiechem na buzi:-)

Wieczorem zapalamy świece, choć na kwadrans i patrzymy. Wiatraczki kręcą się, jak szalone, a przy tym wydają taki miły dźwięk.

A poniżej moje ukochane kamieniczki. Jeszcze jednej brakuje mi do kompletu. Cena jest "zaporowa", więc szybko nie skompletuję. Póki co mam dwie. Świece płoną w nich niemal codziennie. Kamieniczki są spore. Jak gaszę światło zupełnie, dają takie piękne odblaski ze swych okienek na białe ściany. Płomień świecy delikatnie się rusza, a blask z okienek faluje wówczas na ścianie. Pięknie to wygląda. Na tych zdjęciach tego nie widać, bo musiałam zapalić lampkę, żeby zdjęcie jakoś wyszło. No i choinka... W tym roku mam choinkę szturbaka. Ale to nic. Ważne, że pachnie, a i tak dla nas najpiękniejsza. Dziewczyny ubrały ją do granic mozliwości. Wykorzystały niemal wszystko, co znalazły:-)

Pozdrawiam wszystkie maniaczki blasku i ciepła świec:-)