Jestem szczęściarą...

Na giełdach czy targach staroci można znaleźć wszystko, absolutnie wszystko. Uwielbiam jeździć w takie miejsca, choć czasu malutko i trudno się czasami wybrać. Najczęściej jest jednak tak, że jak zupełnie nie mam ochoty i nastroju, a mąż mnie na siłę wyciąga z domu, to znajduję tam prawdziwe "skarby", a jak się nastawię na Mega wyprawę, to wracam prawie z niczym. 

       Tym razem nie miałam, ani ochoty, ani czasu na giełdę staroci. Tyle innych spraw do zrobienia i załatwienia, a moja druga połowa się uparła. Okazało się jednak, że mąż miał nosa;-) Dziękuję Ci Maćku:-)

Chodziłam już chyba godzinę po giełdzie, aż nagle spod sterty złomu i różnych dziwnych sprzętów wyciągnęłam tablicę. Oczy mi się zaśmiały! Jaka cudna pomyślałam. cała w stylu francuskim. Miała piękny zegar z arabskim cyferblatem i wieżą Eiffla. Stwierdziłam jednak, że jak zapytam o cenę, to mi facet zaśpiewa słono. Ale on mi mówi, że za 8 zł odda. A ja mu na to, że jak to 8 zł? Przecież brudna, zakopana pod stertą złomu była, więc pewnie ten zegar nawet nie działa. Wiem, wiem, jestem bezczelna na maksa;-) Ale dzięki temu, facet mi sprzedał tablicę za 5 zł. Kiedy ją umyłam w domu, zakochałam się znów...od drugiego wejrzenia;-) Od razu włożyłam baterię. I wiecie...ten zegar działa i chodzi, jak marzenie. Cudownie tyka mi teraz w kuchni. Tablica jest, jak nowa. Była tylko mocno zakurzona i biała od kredy, ale i tak widać, że chyba ktoś na niej raz coś napisał i tyle. 

Uwielbiam ją. Wreszcie mogę mieć zawsze na wierzchu mój ulubiony przepis na tartę z jabłkami. A jakże...z kuchni francuskiej. Podawałam przepis wcześniej. O właśnie tutaj. 

Myślę, że tablica ma wiele uroku. Z pewnością wygląda w mojej kuchni tak, jakby to miejsce czekało na nią. Polowałam na coś takiego od dawna, ale wszystkie tablice były jakieś takie...no nie takie...

Nie wiem, jak Wy, ale mnie rozczulają śnieżyczki czyli przebiśniegi. Pan Bóg musi nas bardzo, ale to bardzo kochać, że dał nam patrzeć na takie cuda, tutaj na Ziemi. Mam nadzieję, że i w Niebie są przebiśniegi, bo je uwielbiam. Mogłabym mieć ich mnóstwo, na całej mojej działce...

   

Mąż obiecał, że jeśli tylko pojedziemy do Paryża, to wypijemy kawę i zjemy jakieś pyszne ciacho w prawdziwej "Cafe de al tour". Hmmm...trzymam go za słowo;-)

Pozdrawiam Was bardzo słonecznie, wiosennie i niedzielnie:-) Życzę fajnego, ciekawego dnia i ślę całusy-ogromniusy prosto z Dolnego Śląska:-)