Dziewczyny moje kochane! Musiałam wrócić po dwóch miesiącach, bo dłużej bez Was nie wytrzymam. Ale tak serio...wtajemniczone istoty wiedzą dlaczego mnie nie było. Dziękuję wszystkim za dobre słowo i serce, za wsparcie, którego bardzo potrzebowałam i długo jeszcze będę potrzebować. Walka mojej mamy o zdrowie i życie trwa. A my walczymy razem z nią. Jest bardzo dzielna, ale też niestety bardzo słaba. Umęczona chorobą. Dziś uświadomiła mi, że nie mogę żyć ciągle jej chorobą, bo muszę też zadbać o własne zdrowie i o własne przyjemności dnia codziennego. Wiem o tym, bo to oczywista sprawa, ale nie miałam siły i ochoty na przyjemności.
Obiecałam jednak, że pokażę dom po malowaniu. W kilku miejscach zaszły zmiany, jak to u mnie zwykle bywa. W kuchni wreszcie okap skończony, dechy nabrały pięknego szarego koloru, zioła rosną, jak wściekłe, salon dostał dwa kolejne krzesła (mega wygodne) i już nawet nie pamiętam, co tam jeszcze;-) Obiecałam pokazać moje "szarości" wielu osobom, ale ostatnio obiecałam to Pani Kamili, którą serdecznie pozdrawiam z tego miejsca. Fantastyczna, piękna kobieta, o cudnych rudych włosach i ślicznej tęczówce. To taka czarodziejka, która prowadzi salon kosmetyczny i czaruje tam niczym dobra wróżka:-)
Zanim przejdę do zdjęć, muszę podziękować jeszcze komuś z całego serca. Mianowicie, dziękuję
Alicji, która zaprojektowała dla mnie logo mojego bloga. Tak, tak...przepiękne logo, które pokażę Wam w następnym poście. Kochana dziewczyna:-) Dzięki niej mam śliczne logo, które jest jej dziełem, ale jest moje, moje, moje:-). Dziękuję
Maciejce, za jej wielkie serducho i za śliczną kartkę, nad którą to kartką zachwyca się każdy, kto zawita w moje progi. Nie zdążyłam jej podziękować wcześniej. Kartka szła jakoś chyba przez Kanadę, Australię i Bóg wie, przez co jeszcze. A tak serio, listonosz wrzucił do skrzynki dziadka (dziadek mieszka niedaleko nas), a babcia tak skrzętnie schowała, że szukała kilka miesięcy. Ja nie naciskałam myśląc, że to nic ważnego. Ależ się myliłam! To najważniejsza i najpiękniejsza kartka. Mireczko kochana, bardzo dziękuję:-) Chciałam jeszcze podziękować
Marcie, która dała mi coś pięknego, choć nienamacalnego. Napisała do mnie maila, w którym zawarła tak kojące słowa wsparcia, pocieszenia i dobroci, że muszę jej podziękować. Dziękuję Anielico:-)
W maju miałam urodziny (oczywiście osiemnaste;-)). Lata lecą nieubłagalnie, więc naszły mnie myśli w te moje urodziny, ze ja kurcze coraz starsza jestem. Ale za to może mądrzejsza, choć troszkę... Dostałam mnóstwo życzeń. W ogóle nie spodziewałam się, że tyle osób pamiętało o Gosi. Pamiętała również moja
Ania. Wysłała mi na maila i przez telefon takie niespodzianki, ze poryczałam się, jak dziecko. Właśnie życzenia i niespodzianka od Ani wzruszyły mnie najbardziej. Zadzwoniłam do tej kobiety i przegadałyśmy jakieś 20 minut chyba. Znamy się wirtualnie, ale nigdy nie rozmawiałyśmy. Nie wytrzymałam, musiałam zadzwonić i wiecie co...Ania jest przesympatyczna i ma taki fajny, spokojny głos. Ależ się cieszyłam tą chwilą! Obgadałyśmy wszystkie zaległości. Łzy leciały po policzkach, ale to były łzy szczęścia. Aniu, bardzo dziękuję:-)
No dobrze, a teraz sesja. Ale tylko dla cierpliwych;-) Nadrobić miałam zaległości i spełnić obietnicę, więc zapraszam:-)
Jak tylko się zmobilizuję to pokażę sypialnię i drugą łazienkę, tą nieoficjalną część mojego domu. Łazienka jest tylko moja i mężowska;-) Dziś tylko te pomieszczenia, które obiecałam i zdążyłam uwiecznić.
Na początek moje królestwo:-) Gdyby mi ktoś płacił, siedziałabym tutaj 24 godziny na dobę:-)
 |
| Hmmm...ktoś skubnął miskę mojemu psu? |
Nasza kura nie wyrabia się bieda ze znoszeniem jajek. Wszyscy tak kochamy jeść jajka, że ona nie daje rady;-)
Poniżej komin, który został póki co pomalowany na biało. Jak wygram w totka to zakupię te cegiełki stare w odpowiedniej ilości. Dlaczego one takie drogie muszą być? Najgorsze są te narożnikowe...cena z kosmosu;-)
 |
| Ulubiona tabliczka mnożenia moje córki:-) |
Moja suczka, jak to ona, przeszkadzała ile się jej dało. Ona tak śpi, zwłaszcza, kiedy chcę umyć podłogi albo zrobić kilka zdjęć. Przy myciu podłóg to czasami nie wiem, czy popchnąć ją nogą (budzi się w "lekkim" szoku i idzie na swoje posłanie) czy może umyć podłogę dookoła niej ;-)
 |
| Tu się obudziła i udaje, że jej nie ma w tym miejscu:-) |
 |
| Śliczna kartka od Maciejki! Zrobiła czystkę na tablicy i pomalutku znów się będzie zapełniała. |
Kiedyś komuś obiecałam, że pokażę mniejszą łazienkę. To jest wspólna łazienka. Nie jest duża, ale strasznie przytulna. Wszyscy jakoś tak ją lubimy. Gdybym mogła wstawić do niej fotel to siedziałabym w tej łazience i czytała książki. Ale kurcze, za mała jest;-) Może to i dobrze...
Kończąc tym "sympatycznym" akcentem...
Biegnę zaraz do pracy, ale chciałam wszystkim życzyć miłego dnia, dużo uśmiechu. Wysyłam ciepłe uściski i moc buziaków:-) Trzymajcie się Kochani:-)
